Where Every Scroll is a New Adventure
Kendimce - Blog Posts
canım o kadar acıdı ki artık her şeye gülerek tepki veriyorum. insanlar bu kız delirmiş diyorlar. bilmiyorlar ki kaç gece uykusuz kaldığımı, takıntılarımın esiri olduğumu, kafamdaki sesleri susturmak için neler çektiğimi bilmiyorlar. asla bilemeyecekler. O yüzden deliyim, bir problem mi var?
Kar taneleri saçlarımda süzülüyor, kirpiklerime karışıyor. Bense kuzeyin bu soğuğunda aynı yerde dönüp duruyorum. Yerdeki taşların bazılarına basmadan yürüyorum. Dikkatli bir şekilde taşlara bakarken bir yandan kurumuş parmaklarımın arasına yerleşmiş sigaramı içiyorum.
-gece
Yazıyorum boşluğa
Sesim yankılanır sonsuzluğa
Hapsederim kendimi yalnızlığa
Soluk renkler bedenimde gezinirken
Ben olduğum yerde kalakaldım.
Herkes kendisi için mücadele ederken
Ben ne yapacağımı şaşırdım!
Haykırıyorum beni duymayacaklarını bile bile
Hiç adım atmamış gibi hissediyorum
İnsanlar kendini geliştirmek için çabalarken
Ben hala başladığım yerde bağdaş kurmuşum.
Neyi beklediğimi ne yapacağımı bilmiyorum.
Bildiğim tek bir şey var ki
Beni benden başkası kurtaramaz...
-gece
Anne seni çok özledim 😞
anne ben geldim, üstüm başım
uzak yolların tozlarıyla perişan
çoktan paralandı ördüğün kazak
üzerinde yeşil nakışlar olan
anne ben geldim, yoruldum artık
her yolağzında kendime rastlamaktan
hep acılı, sarhoş ve sarsak
şiirler çırpıştıran bi adam
kurumuş kuyunun suyu, incirin
sütü çoktan çekilmiş
bir zamanlar dünya sandığım bahçeyi
ayrık otları, dikenler bürümüş
kapıdaki çıngırak kararmış nemden
atnalı ve sarmısak duruyor ama
oğlum, mektup yaz diyen
sesin hala kulaklarımda
anne ben geldim, ağdaki balık
bardaktaki su kadar umarsızım
dizlerin duruyor mu başımı koyacak?
anne ben geldim, oğlun, hayırsızın..
ahmet erhan külliyatı
I choose not to respond to these messages.
Not responding is not disrespectful, an expression of my self-respect.
The guilt is not mine.
The burden I carry no longer belongs to me.
I want to heal, not fight.
And that's why I hear myself most where I am silent
